Body Positivity in de zuiverste vorm
Mijn eerste Blog (8 mei 2024)
Al jaren wil ik starten met het af en toe eens schrijven van een blog, gewoon omdat ik dat leuk vind om te doen!
Maar welk onderwerp gebruik ik dan? Wat vindt men interessant om te lezen en wie zit hier op te wachten? En daar bleef het dus steeds op hangen….
Wel dat eerste onderwerp kreeg ik een paar weken geleden aangeboden, door een trouwe lieve klant van ons. ‘Monique, zou je hier niet eens een stukje over willen schrijven, voor alle vrouwen die hiermee te maken krijgen maar ook voor Tommy van Tattoo Studio Artifex’, vroeg ze mij. Ik heb het haar beloofd en het moest even ‘broeien’ want hoe breng je dit nu het beste onder woorden?
Drie jaar geleden kreeg Irma na een bevolkingsonderzoek voor borstkanker, slecht nieuws. Doordat dit onderzoek door Corona een jaar was uitgesteld, was het bij haar al verder gevorderd en was borst amputatie de enige kans op overleven. Dapper nam zij het besluit en bereidde zich voor op alle behandelingen en het vervolg traject. Want dat ze later, als alles achter de rug zou zijn, een borstreconstructie zou ondergaan, stond vast. Wij mochten aan de zijlijn getuige zijn van al haar beslissingen, tegenslagen en andere ellende die ze moest meemaken. Maar we konden haar ook blij maken met fijne sport-bh’s die ze een tijdlang noodgedwongen moest dragen en later weer mooie bh’s waar we met behulp van onze coupeuse Ria hoesjes in maakten. Soms moesten we andere creatieve oplossingen bedenken om de bh passend te maken voor de prothese die ze tijdelijk droeg maar het lukte altijd en Irma was iedere keer enorm blij dat ze weer een mooie bh aan kon!
Zwemmen was goed voor het herstel, dus ook badpakken werden gezocht. Hoe blij waren wij en zij nog meer, met het one-shoulder-model van PrimaDonna waar de prothese met behulp van een hoesje perfect in bleek te passen. Het badpak leek ervoor gemaakt!
Hierbij wil ik wel opmerken dat er ook hele mooie en goede prothese lingerie en badmode te krijgen is, niets ten nadele van deze artikelen, die hebben beslist hun toegevoegde waarde. Maar niet iedereen wil dit.
Langzaamaan zagen wij de oude Irma weer terug. Na 2 jaar was de ziekte bedwongen en zag je aan de buitenkant niets meer aan haar. Ze kwam weer als vanouds lingerie shoppen, die wij voor haar aanpasten om de prothese te kunnen dragen. Het was een mooi samenspel, zij was er blij mee en wij leerden meedenken in creatieve oplossingen.
Uiteindelijk nam Irma het besluit om van de reconstructie af te zien, zij kan inmiddels prima leven met de prothese. Kan alles doen wat ze wil en alle kleding weer dragen die ze mooi vindt. Waar zou ze nu toch weer aan beginnen met zo’n zware operatie en herstelperiode?
Wij hadden dit niet verwacht en wisten dat dit voor haar een hele moeilijke beslissing was, dus daarom hadden we hier alleen maar heel veel respect voor!
Maar haar lichaam met ‘die lege plek’ in de spiegel wende niet.
Dus uiteindelijk kwam Irma vertellen: ‘Ik heb er iets op gevonden! Ik laat op de ‘lege plek’ een hele mooie tatoeage zetten en heb Tommy van Studio Artifex al gesproken en die wil het doen’, vertelde ze al glunderend.
‘Hij heeft dit nog nooit gedaan maar denkt dat ie het wel kan!’
‘Ik kan niet wennen aan die aanblik in de spiegel en hoop en denk dat dit nu wel gaat gebeuren als ik daar iets moois zie’, was haar motivatie.
Geen ervaring met tatoeages hebbend, leerden we nu ook hoe dit in zijn werk gaat. Twee weken geleden was ze in de winkel en zou Tommy die middag starten met het inkleuren. ‘Wil je zo meteen even komen kijken? Dat mag hoor!’
Enigszins onder de indruk van deze uitnodiging, ben ik voor het eerst van mijn leven een tattooshop binnen gelopen…het is een minuutje lopen bij Martinique vandaan, we zijn collega’s…maar ja ik heb niks met tattoos dus kom er nooit of moet eigenlijk zeggen had niks met tattoos!
Wow! Wat een kunstenaar is Tommy en hoe mooi is dit geworden bij Irma!
En wat ze dacht, blijkt ook zo te werken…ze kijkt nu weer graag naar haar lichaam in de spiegel.
De afbeelding is bijna af en wat een gedaanteverwisseling zie je al bij haar!
En hoe mooi is dit proces! Van de overtuiging ‘het moet weer zo worden als het was’ naar ‘accepteren hoe het is en daar het mooiste van maken!’
Zo zit het leven dus eigenlijk ook in elkaar…..dit geldt voor iedere ingrijpende gebeurtenis die we meemaken.
Maar dit geldt ook voor alle vrouwen die om wat voor een reden dan ook zich schamen voor hun lichaam (en wij weten inmiddels dat dit er heel veel zijn) en daarom moeite hebben om in bikini of badpak te gaan. In deze periode van het jaar horen wij het veel in de winkel en onze paskamers. Hopelijk helpt dit verhaal jullie ook een beetje om er het mooiste van te maken en ‘body-positivity’ uit te gaan stralen!
Liefs, Monique